:[شعر نیما یی]

بعد از مدتها دوباره سروکله ام پیدا شد و قصد دارم که یه استارت دیگه بزنم. انشاءا...

از همه عزیزانی که در این مدت به سایت سر زدند و من نتونستم خدمتشون برسم و یا جواب نظراتشون رو بدم عذر خواهی میکنم. اون عزیزانی هم که تقاضای تبادل لینک داشتند انشاءا... بزودی جوابشون رو میدم .

بیا توی آغوشم        داداش پریشونم          توی نگاه تلخت           درد تو رو  می خونم         عزیز مادر         تب نفسهات         دل منو می لرزونه            اگه نباشی          حتی یه لحظه       تموم دنیا زندونه          دل خوشی من          تو نگامه           بگو که اینها همه خوابه         لشکر دشمن یه سرابه           بغض غریبی           تو گلومه           بارون اشکام ناتمومه         پر از سواله بی جوابه            عمع ی سادات بی قراره           غصه وغمهاش بی شماره         تموم غصش غم یاره           شعله میکشه خورشید           زمین می سوزه از تب        ابرا همه می بارن       توی چشای زینب         از انعکاس         خبر تلخی          دل شریعه         بی تابه      رونیزه هایی        که بی شمارن          یه سر سرخی می تابه         حالت صحرا که عجیبه       غرق سکوتی پر فریبه      پر از نسیمه بوی سیبه

غمگین تر از باد وباران     غمگیت تر از ابرو طوفن      مانده به راه برادر     تنهاترین نغمه خوان

من زینبم زینبم من         من زینبم زینبم من             من زینبم زینبم من     من زینبم زینبم من

رفتی ندیدی که زینب در کوچه ها در به در شد       در موج نامحرمان بود باقاتلت همسفر شد

آهش که بر سینه مانده       جانش که بر لب رسیده    

  آه ای سفر کرده بازا            بازا و بنگر دوباره 

این مرگ تدریجی من            جاندادن بیشماره