بیا توی آغوشم        داداش پریشونم          توی نگاه تلخت           درد تو رو  می خونم         عزیز مادر         تب نفسهات         دل منو می لرزونه            اگه نباشی          حتی یه لحظه       تموم دنیا زندونه          دل خوشی من          تو نگامه           بگو که اینها همه خوابه         لشکر دشمن یه سرابه           بغض غریبی           تو گلومه           بارون اشکام ناتمومه         پر از سواله بی جوابه            عمع ی سادات بی قراره           غصه وغمهاش بی شماره         تموم غصش غم یاره           شعله میکشه خورشید           زمین می سوزه از تب        ابرا همه می بارن       توی چشای زینب         از انعکاس         خبر تلخی          دل شریعه         بی تابه      رونیزه هایی        که بی شمارن          یه سر سرخی می تابه         حالت صحرا که عجیبه       غرق سکوتی پر فریبه      پر از نسیمه بوی سیبه