بی بهانه
ساعت 1:54 عصر چهارشنبه 87/3/8
پرچم سرخ گنبدد منو رهانمیکنه هرولهی سینهزنات آدمو مجنون میکنه
دلم میخوات که باز بیام زریحو در بر بگیرم انقدر بگم حسین حسین پایین پات بمیرم
داروی درد عاشقی سینه زدم تو حیئتت اگه که باز نشد دوا شربت اشک تربتت
رومو زمین نزار بزارپاتو روی دیده ی زار اگر واست زحمتی نیست یه شب بیا روزه ی ما
¤ نویسنده: مصطفی
نوشته های دیگران ( )
:: بازدید امروز :: 8 :: بازدید دیروز :: 2 :: کل بازدیدها :: 10565
:: درباره من ::
:: لینک به وبلاگ ::
::پیوندهای روزانه ::
:: خبرنامه وبلاگ ::